Pagina niet gevonden

Wanneer kan een buikcorrectie?

Vooral op latere leeftijd en na een zwangerschap kan de buikwand het begeven. Het gevolg is een doorhangende buik en/of overtollige huid die in een plooi over de pubis gaat hangen. 

Echt obese mensen kunnen door deze buikwandcorrectie maar matig geholpen worden. Doordat het vetweefsel ook achter de buikwand ligt, rondom de organen, zal een aanspannen van de buikwand niet veel resultaat geven. Men krijgt de buikwand niet strak omdat dit vetweefsel tegenwerkt.

Ideale kandidaten zijn slanke mensen, met een teveel aan huid en een doorzakking van de buikwand maar zonder bijzondere vetophoping. Die toestand komt na een zwangerschap soms voor.

Soms wordt gevraagd of een dikke buik met liposuctie alleen kan verholpen worden. Dit helpt niet. Het probleem kan mogelijk nog verergeren, omdat de buikhuid na een liposuctie gaat doorzakken (zie tekening). 

Wat is een vetschort?

Onder vetschort verstaat men een over de pubis hangende huidoverschot die voor functionele last kan zorgen (hinder bij normale beweging, intertrigo, schimmelinfecties). We zien dit soort van patienten meer en meer omdat ze vermageringsingrepen ondergaan met twintig kilo of meer en met een overschot aan huid bij de plastische chirurg terecht komen.

Vermageren voor de buikwandcorrectie

Het is zeer belangrijk dat patient -indien er tijd voor is en de nodige moeite kan opgebracht worden- enkele kilo's vermagert. Het resultaat is dan des te beter, omdat het vet voor en achter de spieren wegsmelt en het spierkorset steviger aangesnoerd kan worden. De motivatie hiertoe is groot omdat de inspanning slechts over enkele maanden nodig is. Dit dieet kan gebeuren onder begeleiding van een dietiste.

Wanneer is een buikwandcorrectie af te raden?

Men zal zich in die gevallen best laten opereren na de laatst voorziene zwangerschap, omdat een nieuwe zwangerschap het goede resultaat gedeeltelijk teniet kan doen. De angst dat een zwangerschap na een abdominoplastie niet mogelijk zou zijn bij gebrek aan huid is echter ongegrond. De huid en de spieren kunnen zonder problemen uitrekken.

Soms wordt een buikwandcorrectie afgeraden. De patient kan een slechte doorbloeding hebben door bijvoorbeeld aderverkalking ook littekens van een vorige ingreep kunnen de doorbloeding van de huid verminderd hebben. Bij patienten die zwaar roken is de doorbloeding tijdelijk ook sterk verminderd.

Een vorige liposuctie van de buik mag niet recenter zijn dan 6 maanden.

Hoe gebeurt een klassieke buikwandcorrectie?

Een buikwandcorrectie kan veel vragen oproepen, bv. over wat er gebeurt met de navel. Wij leggen u de technische kant haarfijn uit.

Indien nodig wordt vooraf eerst een liposuctie of vetafzuiging van de heupen doorgevoerd. De buikwand wordt ingespoten met fysiologisch vocht met adrenaline om de bloedingen te verminderen.

Dan maakt men een lage en brede incisie boven de pubis. Men zorgt er voor dat het litteken zo laag mogelijk blijft en verborgen blijft binnen het broekje. Er zijn verschillende lijnen mogelijk, een courante is de « gull-wing » incisie of « zeemeeuw-incisie ».

De huid en onderhuids vetweefsel worden tot onder de borsten losgemaakt. Dit is nu minder uitgebreid dan vroeger ten einde de gevoelszenuwen zoveel mogelijk te sparen (zie tekening hiernaast: de gele zone word vrijgemaakt van de spieren).
De navel zelf blijft ter plaatse. Hij wordt dus niet verplaatst, zoals men dikwijls denkt.

De spieren van de buik worden extra aangespannen met niet oplosbare draden, waardoor een intern corset (spiercorset) ontstaat dat borg staat voor een plat resultaat op termijn (zie tekening hieronder)
De overtollige huid wordt weggesneden. Meestal gaat het om de volledige ellips huid tussen pubis en navel. De navel wordt terug ingeplant in de huid. Men behoud dus de oorspronkelijke navel die bovendien op dezelfde plaats als vroeger blijft zitten. Hierbij moet men op twee esthetische details letten:

De navel is altijd een beetje ingetrokken, hij wordt dus vastgemaakt in de diepte.
Het vetweefsel rond de navel zorgt voor het putje van de navel. Er moet altijd een beetje vetweefsel weggesneden worden om dit effect te bereiken. 

Tenslotte worden de wondranden in twee lagen gehecht. Drainagebuisjes zorgen eventueel voor het afvoeren van overtollig bloed. 

De ingreep gebeurt onder algemene anesthesie, duurt ongeveer 1u30 tot 2 uur en vereist meestal een hospitalisatie van één nacht.

Mogelijke complicaties bij een buikwandcorrectie

Het totale aantal complicaties bij een buikwandcorrectie is uiterst gering: in minder dan 2% van de gevallen treden er problemen op. Wij informeren u over de meest voorkomende complicaties.

A. De korte termijn problemen: 

Kortademigheid

In het begin wordt de abdominale ademhaling gehinderd door de pijn en het inwendig korset. Dit gaat weg na één of twee dagen. Vooral obese patienten zijn hier onderhevig aan.

Secreties worden in overvloed geproduceeerd door mensen die roken. In de mate dat ook secreties in de longen moeilijk naar boven komen doordat patient vermijdt te hoesten, wordt er kinesietherapie voorgeschreven voor de duur van de hospitalisatie (bvb. door tapottage, om de fluimen los te maken ...).

Rugklachten 

Rugklachten onstaan alleen maar omdat patienten niet rechtop durven te komen uit schrik hun wonde te doen scheuren. Wanneer de patient uit bed komt om te wandelen (tweede dag) dan moet zij/hij volledig recht staan.

Blauwe plekken of Ecchymosen 

Blauwe plekken kunnen zich na een dag ontwikkelen en zullen na ongeveer een week wegtrekken. Het belangrijkste verschijnsel is het oedeem, waar we het later over hebben.

Het Hematoom 

Hematomen zijn vrij zeldzaam bij buikwandcorrectie omdat men een goed zicht heeft op de operatieve streek en elk bloedvat kan stelpen. Bovendien zijn de bloedvaten vrij klein. Het risico op postoperatieve bloedingen is kleiner dan bij andere ingrepen.
Drainages zorgen er voor dat overtollig bloed toch kan afgevoerd worden.

De infectie 

Infecties zijn eveneens zeldzaam. De buikwand is goed doorbloed en beschermt tegen contaminatie en beginnende infecties.

Wat af en toe voorkomt is een lokale infectie van de navel, omdat een draadje vergeten werd. Eens de draad weg, verdwijnt de infectie.

Afsterven of Necrose van de huid 

Zeer uitzonderlijk is het gedeeltelijke afsterven van de huid. De oorzaak is meestal een slechte doorbloeding van de huid. Een patient kan bijvoorbeeld lijden aan atheromatose of aderverkalking. Zij of hij kan een vroegere ingreep ondergaan hebben met een litteken dat de doorbloeding van de buikhuid sterk verminderd.

Patienten die sterk roken staan eveneens bloot aan deze complicatie en het is dus belangrijk de rookgewoonte tot een absoluut minimum te herleiden een tiental dagen voor en na de ingreep.

Het oedeem

Oedeem is een tijdelijke zwelling van de weefsels, die altijd optreedt na een abdominoplastie. Het is een uiting van de verdediging van het lichaam tegen het operatief trauma.

Deze zwelling komt een dag na de ingreep op en blijft vrij lang bestaan, soms wel tot enkele weken daarna. Dit komt omdat het netwerk van lymfebanen door de ingreep deels onderbroken is en de lymfe niet meer volledig afgevoerd wordt. Een deel blijft in de onderhuidse weefsels zitten totdat de stroom in het netwerk weer hersteld is.

Het gebied van navel tot pubis is het meest getroffen door oedeem. Nogal wat patienten maken zich zorgen over het uitzicht, maar de dikte vervlakt over verloop van enkele maanden vanzelf.

Seroom: de meest voorkomende tijdelijke complicatie bij een buikwandcorrectie

Wanneer de productie van lymfevocht de capaciteit om het weg te draineren overschrijdt, dan hoopt dit vocht zich op een bepaalde plaats op. Dit wordt meestal zichtbaar enkele dagen na de ingreep. Er wordt een -dikwijls assymetrische- zwelling opgemerkt op de buik en de spanning is voelbaar op die plaats.

De chirurg zal een punctie doorvoeren om het seroom te draineren. Wanneer dit gebeurd is, verdwijnen de zwelling en de spanning onmiddellijk. Soms moet deze punctie in de eerste weken herhaald worden totdat het lymfevocht zijn normale weg vindt via de lymfevaten.
Een seroom laat geen sporen na. Soms is er lokaal een hardere plek littekenweefsel te voelen, maar ook die verdwijnt over de volgende maanden.

B. De lange termijn problemen:

1. Huidoverschot op de zijkant van het litteken

Soms is er huid teveel aan beide zijden van de wonde. Bovendien wordt deze huid ondersteund door vetweefsel, waardoor deze huid naar buiten wordt geduwd.

De behandeling bestaat dus uit een wegname van de overtollige huid maar vooral uit een wegname van het vetweefsel eronder. Beiden kunnen gedaan worden 3-6 maanden na de ingreep en onder plaatselijke verdoving.

2. Assymetrie van het litteken of van de navel, te kleine of te grote navel

Assymetrieen in de plaatsing van het litteken kunnen voorkomen als er op een assymetrische manier huid werd weggenomen of bij andere technische onvolmaaktheden. Deze assymetrieen kunnen vrij gemakkelijk opgelost worden onder lokale anesthesie. Navels die te klein, te nauw of te groot zijn kunnen eveneens onder lokale verdoving worden verbeterd.
Assymetrische positie van de navel kan natuurlijkerwijze optreden. Men moet de patient er preoperatief op wijzen. Uitzonderlijkerwijze kunnen navels tijdens de ingreep te lateraal ingeplant worden. Aan die toestand kan ook verholpen worden, maar dit laat soms een litteken na naast de navel.

3. Ingesnoerd navellitteken

Heel uitzonderlijk gaat het litteken van de navel zo sterk samentrekken, dat er nauwe opening ontstaat waaronder de navel ligt. Dit kan onder plaatselijke verdoving hersteld worden .

4. Overtollige huid na een buikwandcorrectie

Zeer uitzonderlijk gebeurd het dat zich opnieuw wat overtollige huid vormt, dat gaat doorwegen op het litteken. Dit is niet een gevolg van de ingreep, waar steeds voor optimale resectie (en dus opspanning van de huid) wordt gezorgd. Er zijn echter huidtypes die weinig elastine bevatten en die vlug terug uitzakken. De enige oplossing is een bijkomende wegname van die huid, eventueel onder plaatselijke verdoving. Dit is uiteraard helemaal niet zo zwaar als de abdominoplastie zelf omdat alleen huid wordt weggenomen ter hoogte van het litteken.

5. Verminderde gevoeligheid van de huid onder de navel

Een verminderde gevoeligheid -over een wisselend areaal van de huid- kan tussen navel en pubis optreden. Meestal is er een ongevoeligheid in de eerste weken, maar geleidelijk aan komt die gevoeligheid terug. De mate dat ze terugkomt is niet te voorspellen. Deze permanent verminderde gevoeligheid of hypoesthesie wordt door de patienten in de regel niet als zeer storend ervaren. Er zijn echter geen behandelingen die de gevoeligheid zouden kunnen verbeteren.

1. De voorbereiding voor de ingreep

Consultatie

Een persoonlijke consultatie gaat elke ingreep vooraf. Dit kan eventueel de dag zelf of ervoor. Dit hangt van de omstandigheden af.
We hebben consultaties op dinsdag vanaf 16u30 en zaterdag vanaf 10u30, na afspraak. Telefoneer voor een afspraak op 0032-(0)3 320 50 00

Monica Ziekenhuis
Florent Pauwelslei 1
2100  Deurne (ten oosten van Antwerpen)
België

Een afspraak kan ook op een andere dag indien dinsdag en zaterdag niet gaan.
Telefoneer voor een afspraak op 0032-(0) 475 74 08 84

Dossier opmaken

Er wordt in het bijzonder gekeken of u gezond bent om een ingreep te ondergaan en of bijzondere maatregelen dienen getroffen te worden indien u een risico hebt op diepe veneuse thrombose (DVT). Dit risico is echter zeer klein.

Voorafgaandelijke ziektes en operaties worden genoteerd, alsook allergieën, medicatie en andere belangrijke gegevens ter voorbereiding.

Roken

Roken is bijzonder schadelijk in geval van heelkunde omdat het de productie van slijmen in de longen bevordert. Bovendien vermindert het de doorbloeding van de weefsels, wat schade kan toebrengen aan de weefsels. Het is dan ook zeer belangrijk het roken te beperken. Dit dient besproken te worden voor de ingreep.

Bloedname

Een bloedname is vereist in geval van algemene anesthesie. Hiertoe wordt een voorschift gemaakt. De resultaten zijn geldig voor een maand, dus laten doen binnen de maand dat u geopereerd wordt. De resultaten worden best meegebracht indien u de bloedname niet in het ziekenhuis laat doen.

Verdere onderzoeken

Electrocardiogram en radiografie van de longen slechts indien aangewezen in bepaalde gevallen.

Foto's

Er worden voor en na de ingreep foto's gemaakt, in de eerste plaats om zelf na te gaan of de resultaten naar wens zijn. Eventueel kunnen ze ook naar de patient opgestuurd worden via e-mail.

2. De ingreep zelf

Opname

U wordt opgenomen in een kamer alleen, met twee of met vier. Vraag aan de receptie van het ziekenhuis welke de verschillende prijzen zijn die hiermee gepaard gaan. Lees de geschreven afspraken voor u ze tekent.

Betalingen

De voorschotbetaling gebeurt eveneens voor de ingreep aan de balie. Het kan met een kredietkaart (denk aan de limieten) of met cash geld. U krijgt dan een ontvangstbewijs. Pas na twee maand krijgt u een eindfactuur. Wij letten er op dat het voorschot de kosten dekt, maar dit is niet altijd het geval. Het type kamer, de variaties in toegediende medicatie en andere posten kunnen dit beinvloeden. Een eindfactuur wordt u na 2 maanden opgestuurd. Mocht deze afwijken van het voorschot, dan kijk neem ik dit met u door.

In een ziekenhuis is het nooit de geneesheer die facturen opstuurt, bij wet moet het ziekenhuis dit doen.

Nuchter zijn

Indien de ingreep gebeurt onder algemene verdoving, moet u nuchter zijn gedurende 6 uur voor de ingreep. Aangezien we in de namiddag opereren vanaf 13u15 kan u tot s'morgens 7u15 een volledig ontbijt nemen. Daarna mag u wat water drinken.

Pijn

Een buikwandcorrectie is vooral lastig door het ingesnoerde gevoel die het veroorzaakt in de eerste dagen. Dit gevoel wordt snel beter. U zal tijdens de ingreep en gedurende 24 uur na de ingreep intraveneuse pijnstillers krijgen.

U kan tot 2 gram paracetamol innemen en dit tot 3-4 dagen na de ingreep. Het is nuttig deze pijnstiller vooraf reeds te kopen. Paracetamol is te verkrijgen zonder voorschrift. Men kan in een ziekenhuis geen medicatie meegeven met de patiente.

Verband

Een nauw aansluitend verband wordt na de ingreep aangelegd:

• Immobilisatie van de wonde met minder pijn tot gevolg.
• Een antiseptische zalf verhindert infectie van de wonde.

3. Na de ingreep 
 

Overnachting

Eén nacht hospitalisatie wordt voorzien.

De redenen voor overnachting zijn:

• Er wordt de eerste nacht over u gewaakt door gequalifieerde verpleegsters op de dienst.
• Goed te herstellen van de algemene anesthesie.
• Pijnstillers langs intraveneuse weg te krijgen die doeltreffender zijn dan pilletjes.
• De volgende morgen een controle te kunnen doen, drainagebuisjes te verwijderen en een nieuw verband aan te leggen indien nodig.

Uiteraard is een overnachting duurder dan een daghospitalisatie.

Opvolging

Indien u in Belgie verblijft, dan volg ik de toestand persoonlijk op tot u naar huis gaat. Zoniet, wordt u verwacht op consultatie na 3 dagen, één week, één maand en zes maand. Dit schema kan varieren.

Verbanden

In de regel zijn de verbanden goed voor één week. Wij gebruiken als antisepticum altijd Isobethadine zalf, die zijn werking gedurende één week kan uitoefenen zonder problemen. Het is aan te raden deze zalf aan te kopen om later zelf het verband te kunnen wisselen, indien nodig.

Meestal wordt de zalf op de wonde aangebracht hierover komt een (gewatteerde) compresse en als laatste een kleefpleister type papierkleefpleister.

Hechtingen

Alleen niet resorbeerbare hechtingen dienen verwijderd te worden. De hechtingen dienen verwijderd te worden tussen dag 6 en 8.

Herstel

Onmiddellijk herstel (geen pijn, kunnen reizen zonder problemen, maar nog steeds gezwollen en blauwe verkleuringen) tussen 4 en 7 dagen.

Laat herstel (eindresultaat, zwellingen weg, geen gevoelige of pijnlijke gevolgen) tussen 8 en 10 weken. 

Bent u op zoek naar meer informatie over een buikwandcorrectie? Ontdek dan de veelgestelde vragen hieronder.

1. Hoe lang moet ik in het ziekenhuis?
Eén nacht in het ziekenhuis volstaat.

2. Hoe lang duurt het vooraleer ik mijn normale bezigheden kan doen? 
Een eerst moeilijke fase duurt ongeveer één week, waarbij best elke inspanning vermeden wordt. U zal zich moe voelen bij inspanning. Daarna komt een periode tussen de tweede week en 6 weken waar de toestand snel verbeterd.

3. Komt het probleem op latere leeftijd terug?
Dit hangt van de elasticiteit van de huid. Meestal blijft het resultaat over verschillende tientallen jaren . In geval de huid opnieuw zou doorhangen, is meestal een lage resectie nodig.

4. Welke sport mag ik doen na welke tijd?
Een abdominoplastie vraagt een geruime herstelperiode. Zwemmen kan reeds na 1 maand, andere sporten vragen 6 weken rust. Het is vooral de zwelling van de huid en onderhuid onder de navel die hinderlijk kan zijn. Men zal zich best laten opereren na de laatst voorziene zwangerschap, omdat een nieuwe zwangerschap het goede resultaat gedeeltelijk teniet kan doen. De angst dat een zwangerschap na een abdominoplastie niet mogelijk zou zijn bij gebrek aan huid is echter ongegrond. De huid en de spieren kunnen zonder problemen uitrekken.

5. Kan ik zwanger worden na een abdominoplastie?
Dit kan zonder problemen, de huid en de buikwand rekken uit. Het resultaat kan echter opnieuw een slappe huid en buikwand zijn, maar dit hangt vooral af van de elasticiteit van de huid en het gewicht dat u aan uw zwangerschap overhoudt.

Jukbeen implantaat

Hoge jukbeenderen worden als mooi ervaren en ze stralen jeugdigheid uit. Wanneer de jukbeenderen niet opvallen vinden sommige patienten hun gelaat dan ook te vlak en niet sculpturaal genoeg. Dit is een reden om een augmentatie door middel van een prothese te wensen.

De jukbeenderen beginnen aan de onderrand van de oogkast.

Kinimplantaat

Bij onderontwikkeling van de kin kan men een augmentatie dmv. een kinprothese overwegen. Een voorgevormde kin uit poreus wit materiaal (Porex) wordt met twee kleine schroeven gefixeerd op de kin. Dit is een betere oplossing dan een silicone prothese, die achteraf kan bewegen.

Een alternatief is de horizontale osteotomie, het horizontaal doorzagen van het onderste gedeelte van de kin, het naar voor brengen ervan en het fixeren in een nieuwe positie. Deze techniek wordt eerder zelden toegepast in de plastische chirurgie en zal hier dan ook niet verder besproken worden.
Soms wordt deze ingreep gecombineerd met een liposuctie van de mondbodem of met een correctie van de neus.

De kin bestaat zowel uit weke weefsels als uit een beenderige structuur. Weke weefsels omvatten zowel de spieren als het vetweefsel onder de huid.

Een belangrijk herkenningsteken is de labiomentale plooi tussen lip en kin die onbestaande dan wel vrij diep kan zijn. Bovendien is de hoogte van die plooi belangrijk. Wanneer die plooi bijvoorbeeld laag is, zal een prothese de plooi dieper maken en een onnatuurlijk resultaat geven.

Een nauwkeurige diagnose maken houdt rekening met de verschillende anatomische factoren die hoger besproken werden. Dikwijls zal ook een radiografie nodig zijn om het aandeel aan bot in de kin te beoordelen. Het belangrijkste is te kijken naar de afwijkingen op die anatomie zowel in voor als in zijaanzicht.

Volgende factoren zijn te beoordelen:

De verhouding van neus en kin
De balans moet in evenwicht blijven. Een onderontwikkelde neus met een terugschrijdende kin geeft een zogenaamd "vogel" profiel. Soms wordt een verkleinende rhinoplastie (neuscorrectie) in evenwicht gehouden door een kin-implantaat.

De analyse van de onderste lip
De positie van de onderlip ten opzichte van de kin wordt geevalueerd. Er wordt gekeken of de lip zelf niet te ontwikkeld is en daardoor de indruk geeft dat de kin te weinig vooruitsteekt. Er wordt ook gekeken of de patiente niet eerder in aanmerking komt voor een vooruitbrengen van de onderkaak zelf.
Bij een prominente lip zal een kinaugmentatie met prothese eerder de plooi tussen lip en kin verdiepen en geen harmonisch resultaat geven.  

De labiomentale plooi en de positie ervan
Indien ze reeds diep is, kan ze nog dieper worden door een prothese. Een hoge of zeer vlakke plooi kan problemen geven met een prothese, omdat dit het uitzicht van de kin sterk kan verzwaren.

De analyse van het vetkussen in de kin
Men moet een evaluatie maken van dit vetkussen en de onderliggende beenderige gedeeltes. Dit is vooral van belang bij reducties.

Operatie jukbeenimplantaat

Een augmentatie wordt met voorgevormde Porex doorgevoerd. Dit is een wit materiaal, dat stevig is en zich gemakkelijk laat bewerken. Het komt het best overeen met de structuur van het bot. De prothesen bestaan in alle maten.
De prothese kan via verschillende wegen ingevoerd worden:

• Langs een incisie in het mondslijmvlies (dit is een vrij frequente toegang).
• Langs een incisie op het onderste ooglid

Uiterste zorg wordt besteed aan de juiste en symmetrische positionering van de implantaten. Een gevoelszenuw naar de bovenlip zit aan de binnenkant van de prothese.

De postoperatieve periode

Er is een matige zwelling over de jukbeenboog, die na een tiental dagen verdwijnt. Bij een intraorale toegang zal men de mondhygiene bijzonder in het oog houden en vloeibare voeding nemen in de eerste dagen en tussen de maaltijden de mond spoelen met antiseptische oplossingen.

Werkongeschiktheid

Dit kan een 10 tal dagen bedragen, voornamelijk door de zorg die men aan de wonde moet besteden.

Operatie kinimplantaat

De prothese moet steeds op de voorste rand van het bot de juiste afmetingen hebben. Ze moet ook geplaatst worden in een nauwe poche onder het beenvlies, zodat ze niet kan verschuiven.
Men moet vooral oppassen voor kwetsuur van de nervus mentalis, die gevoel geeft aan de onderlip.
Soms fixeert men de prothese voorlopig met draad of kleine pinnen, maar meestal is het niet nodig. De prothesen zijn Porex prothesen, een wit poreus en hard materiaal dat dicht bij de botstructuur aanleunt. Deze prothesen worden gefixeerd met twee kleine titanium schroeven.

Men kent twee methoden om ze in te brengen: langs de mond en via een incisie onder de kin. Er zijn minder complicaties bij inbreng langs de huid dan langs het mondslijmvlies.

Complicaties jukbeenimplantaat

Hematoom
Het is vrij zeldzaam dat een bloeding optreedt omdat men de poche zo nauw mogelijk maakt en de prothese dan ook geen vrije ruimte laat. Bovendien ligt het dissectievlak onder het beenvlies, waar bijna geen bloedvaten zijn.

Infectie
Zeldzaam eveneens maar het is wel een reden om de prothese er uit te halen, omdat een vreemd lichaam bijna altijd voor chronische ontstekingen zal zorgen. Infectie is zeker frequenter bij intraorale toegang.

Bij verkeerde positionering van de prothese is het nodig om de prothesen terug op de juiste hoogte te plaatsen, niet onder of boven het jukbeen. Men kan prothesen altijd repositioneren indien nodig. Dit is zeldzaam.

Verkeerde lengte en/of breedte van de prothese (te groot of te klein). Een goede evaluatie dient te gebeuren met behulp van radiografische opnamen die de relaties bot/weke weefsels weergeven.

Complicaties kinimplantaat

Problemen op korte termijn:

Infecties
Zijn zeldzaam. Aangezien een vreemd lichaam aanwezig is, is het soms nodig de prothese te verwijderen om ze later terug in een steriel veld aan te brengen.

Malposities
Prothesen kunnen te hoog, laag of assymetrisch zitten. Dit is het gevolg van een te grote poche zonder fixatie en gebrek aan immobilisatie na de ingreep. De malposities kunnen zowel in het vertikale als in het horizontale vlak zitten. Een repositionering en fixatie is dan de enige oplossing.

Lip-paresthesieën
Een onzorgvuldige dissectie of een te grote of slecht geplaatste prothese kan compressie op de zenuw geven. Wanneer dit te lang duurt kan de zenuw onheroepelijk beschadigd worden. Men moet dus vrij snel reageren en de eventuele compressie ongedaan maken.

Oedeem
Het oedeem kan wat langer aanhouden (tot twee maand), des te meer wanneer er zich een hematoom ontwikkeld dat moet resorberen over maanden.

Problemen op lange termijn:

Ingroei en verlies van bot door constante druk van de prothese op het bot kan optreden.

Verblijf en anesthesie (jukbeenimplantaat)

Daghospitalisatie en algemene anesthesie gewenst, maar het kan ook onder plaatselijke verdoving.

Postoperatief (kinimplantaat)

De pijn is matig, maar bij beweging van de kinspieren kan dit enkele dagen pijn doen omdat men onder het beenvlies geopereerd heeft en dit een weerslag heeft op de zwelling van de bovenliggende spieren.

Algemene hygienische maatregelen zoals mondspoelen met een ontsmettingsmiddel voor de intraorale toegang, wondverzorging met een antisepticum voor de uitwendige toegangsweg. De littekens genezen in beide gevallen vlot gezien de goede doorbloeding van de streek. Het is aangewezen om in de eerste 2 dagen vloeibaar voedsel te nemen.

A. Doorgezakte borsten (borstptose) =  Optrekken  (borstpexie)

Het optrekken gebeurt omdat de borsthuid doorgezakt is en de tepel te laag zit.

Wat wordt er gedaan?

• de borsthuid opgespannen
• de tepel hoger geplaatst
• de tepel soms kleiner gemaakt
• het volume van de borst wordt niet verkleind, soms moet men het volume vergroten door een borstprothese te plaatsen ( zie borstvergroting)

De patient heeft alleen een esthetisch probleem en er wordt geen goedkeuring gegeven om dit op kosten van het ziekenfonds te herstellen .

B. Te grote borsten (borsthypertrofie) = borstverkleining (borstreductie)

Wat wordt er gedaan?

• de borsthuid opspannen
• de tepel hoger plaatsten
• de tepel meestal kleiner gemaakt
• het volume van de borst verkleind

De techniek bij pexie en reductie

Het doel van elke goed uitgevoerde ingreep is zowel het esthetisch aspect verbeteren als de functie van de borst respecteren. De littekens moeten minimaal zijn en geplaatst waar ze het minst storen. Anderzijds moeten eventuele melkproductie en gevoeligheid van de tepel bewaard blijven.

Waar streeft men naar bij een borstverkleining?

1. Een mooie druppelvorm te bereiken.

• ronde vorm onderaan, vlakker bovenaan
• voldoende projectie, geen vlakke borst
• tepels op de juiste hoogte en meestal kleiner

2. Voldoende borstklierweefsel weg te nemen, zonder gevaar voor de doorbloeding van de borst en de tepel.

3. De littekens bij een borstverkleining te beperken tot het absolute minimum.

4. De functie van de borst te respecten (melkproductie).

5. De gevoeligheid van de tepel te behouden.

6. De huid goed aan te spannen.

7. Zonder gevaar voor afsterven van klierweefsel, tepel of huid.

In de tekening hierboven wordt een reductie techniek getoond:
De doorbloeding van de tepel gebeurt dankzij een laterale pedikel waarop de tepel blijft zitten. Het borstklierweefsel wordt aan de binnenkant van de borst weggenomen. 

De littekens na de borstverkleining zullen afhankelijk zijn van de grootte van de borst:

• bij een pexie blijft het meestal beperkt tot littekens rond de tepel en een vertikale lijn
• bij een erg grote borst zijn er meestal littekens rond de tepel, een vertikaal litteken en littekens in de plooi onder de borst, de zogenaamde "ankerincisies"

Hoe langer de borst, hoe moeilijker ze doorbloed wordt. Men moet soms de beslissing nemen bij zeer grote borsten om de tepel te transplanteren.

Waar zitten de littekens bij borstverkleining?

De vroegere ankervormige littekens bij borstverkleining werden vervangen door een litteken rond de tepel en een vertikaal litteken. De meeste patienten hebben schrik van het uitzicht van deze littekens. Nochthans bewijzen langdurige follow-up dat deze zeer goed genezen en weinig opvallend zijn.

Mogelijke complicaties

Het totale aantal probleemgevallen is uiterst gering en is minder dan 2%. Voor de volledigheid beschrijven we hier een aantal mogelijke complicaties bij borstverkleining.

Ecchymosen
Dit zijn de blauwe verkleuringen van de huid ten gevolge van wat bloed dat doorheen de huid sijpelt. Op zichzelf is dit onschuldig en verdwijnt het vanzelf.

Hematomen 
Wanneer er zich meer bloed opstapelt in de virtuele ruimte tussen huid en borst, spreekt men van hematomen. Afhankelijk van de grootte, kunnen ze ofwel spontaan verdwijnen, ook al neemt dit enkele maanden in beslag. Maar ze kunnen de borst ook zo sterk onder spanning zetten, dat het hematoom operatief dient verwijderd en de oorzaak van de bloeding opgespoord te worden. Hematomen doen zich in minder dan 2% van de ingrepen bij borstverkleining voor.

Seromen
Een seroom is een opstapeling van lymfevocht onder de huid. Meestal resorbeert het lichaam dit vocht vanzelf, maar soms kan het vocht doorheen de wonde doorbreken of dient het weggezogen te worden. Seromen komen in borstchirurgie in minder dan 1% van de ingrepen voor.

Necrose van de tepel
Verminderde doorbloeding van het tepelhof of in het slechtste geval een totale tepelnecrose is uiterst zeldzaam bij een borstverkleining (<0,5%). Ze wordt veroorzaakt door een gebrekkige doorbloeding.
Vooral bij zeer zware borsten zal het voorkomen dat de pedikel die de doorbloeding moet dragen vrij lang is en dat er relatief weinig doorbloeding is. Dit wordt ook gezien bij rokers, waarvan de doorbloeding door het roken verminderd is.
Soms wordt de beslissing genomen tijdens de ingreep om een vrije transplantatie te doen, waarbij de tepel als een huidgreffe verplaatst wordt.
Wanneer de tepel volledig genecroseerd is, dient voldoende tijd genomen worden om de wonde te laten genezen (soms wel enkele maanden) om daarna een reconstructie door te voeren. Resultaten hiervan zijn meestal bevredigend en de technieken worden geleend van de borstreconstructie.

Necrose van de huid bij borstverkleining
Deze gaat dikwijls samen met een tepelnecrose, maar ze komt ook afzonderlijk voor. Het komt ook vooral voor bij patienten die zwaar roken. Een slechte doorbloeding van de huid is de belangrijkste oorzaak. De huid kan ook afsterven als gevolg van een infectie in de borst waarbij de etter zich een weg baant naar buiten en de huid beschadigd. Dit zijn uiterst zeldzame gevallen die in minder dan 1% van de gevallen van reductie voorkomen. De behandeling bestaat er in door spontane heling de wonde te laten dichtgaan en dan de nodige hesteloperaties te doen.

Necrose van het borstklierweefsel
Opnieuw is dit een gevolg van een slechte doorbloeding. Dezelfde mechanismen als hogerop kunnen meespelen. Het volledige afgestorven klierweefsel moet verwijderd worden alvorens de huid te kunnen sluiten. Soms dient het volume van de andere borst verkleint te worden om de symmetrie te garanderen.

Infecties bij borstverkleining
Infecties zijn zeer zeldzaam en zijn dikwijls het gevolg een slechte doorbloeding na een operatie. De behandeling bestaat uit wegnemen van alle dood weefsel, antibiotica toedienen via algemene weg en antiseptica lokaal, samen met een immobilisatie van de borst .

Vorming van hypertrofische en keloidale littekens 
Een hypertrofisch litteken bij borstverkleining blijft gedurende maanden rood, opgeworpen en pijnlijk. Een keloidaal litteken is er een dat te veel collageen opstapelt, zodat ze uitgroeien als verdikkingen op de huid. Ze komen meer voor bij patienten met een donkere huid.

Littekens op de borst kennen meestal geen problemen. De huid van de borst is geen "gevarenzone" zoals dit bijvoorbeeld wel het geval is voor de hals en de schouder.

Ongelijke borsten
Dit kan voorkomen ten gevolge van een complicatie zoals weefselnecrose.
Men mag echter niet te vlug conclusies trekken over een mogelijke asymmetrie. Er moet minstens een periode van 9 tot 12 maanden gewacht worden om een definitieve uitspraak te doen in verband met ongelijkheden. De borst verandert dikwijls nog sterk in de eerste maanden na de borstverkleining.

Gevoelsstoornissen ter hoogte van het tepelhof
Vooral bij technieken die het natuurlijk verloop van de gevoelszenuwen van de borst niet respecteren kan de kans op gevoelsvermindering in de tepel aanzienlijk zijn.
Een tijdelijke gevoelsvermindering doet zich steeds voor bij elke techniek. Meestal keert na een borstverkleining het normale gevoel terug na 6 tot 9 maanden. Zelfs bij zenuw "onvriendelijke" technieken keert veel van het gevoel terug. Het is uiterst zeldzaam dat de tepel permanent en volledig gevoelloos blijft.

1. De voorbereiding bij een borstverkleining

Consultatie

Een persoonlijke consultatie gaat elke ingreep vooraf. Dit kan eventueel de dag zelf of ervoor. Dit hangt van de omstandigheden af.
We hebben consultaties op di vanaf 16u30 en zaterdag vanaf 10u30, na afspraak. Telefoneer voor een afspraak op +32 (0) 3 320 50 00
Het kan ook na afspraak op een andere dag indien deze dagen niet passen:
Telefoneer dan naar +32 (0) 475 74 08 84

Monica Ziekenhuis
Florent Pauwelslei 1
2100  Deurne (ten oosten van Antwerpen)
België

Dossier opmaken

Er wordt in het bijzonder gekeken of u gezond bent om een borstverkleining te ondergaan en of bijzondere maatregelen dienen getroffen te worden indien u een risico hebt op diepe veneuse thrombose.(DVT) Dit risico is echter zeer klein.

Voorafgaandelijke ziektes en operaties worden genoteerd, alsook allergieën, medicatie en andere belangrijke gegevens ter voorbereiding

Roken

Roken is bijzonder schadelijk in geval van heelkunde omdat het de productie van slijmen in de longen bevordert. Bovendien vermindert het de doorbloeding van de weefsels, wat schade kan toebrengen aan de weefsels. Het is dan ook zeer belangrijk het roken te beperken. Dit dient besproken te worden voor de ingreep.

Bloedname

Een bloedname is vereist in geval van algemene anesthesie. Hiertoe wordt een voorschift gemaakt. De resultaten zijn geldig voor een maand, dus laten doen binnen de maand dat u geopereerd wordt. De resultaten worden best meegebracht indien de bloedname niet in het ziekenhuis laat doen.

Verdere onderzoeken

Electrocardiogram en radiografie van de longen slechts indien aangewezen in bepaalde gevallen.

Foto's

Er worden voor en na de borstverkleining foto's gemaakt, in de eerste plaats om zelf na te gaan of de resultaten naar wens zijn. Eventueel kunnen ze ook naar de patient opgestuurd worden via e-mail.

2. De borstverkleining zelf

Opname

U wordt opgenomen in een kamer alleen, met twee of met vier. Vraag aan de receptie van het ziekenhuis welke de verschillende prijzen zijn die hiermee gepaard gaan. Lees de geschreven afspraken voor u ze tekent.

Betalingen

De voorschotbetaling gebeurt eveneens voor de ingreep aan de balie. Het kan met een kredietkaart (denk aan de limieten) of met cash geld. U krijgt dan een ontvangstbewijs. Pas na twee maand krijgt u een eindfactuur. Wij letten er op dat het voorschot de kosten dekt, maar dit is niet altijd het geval. Het type kamer, de variaties in toegediende medicatie en andere kosten kunnen dit beinvloeden. Een eindfactuur wordt u na 2 maanden opgestuurd. Mocht deze afwijken van het voorschot, dan kijk neem ik dit met u door.

In een ziekenhuis is het nooit de geneesheer die facturen opstuurt, bij wet moet het ziekenhuis dit doen.

Nuchter zijn

Indien de ingreep gebeurt onder algemene verdoving, moet u nuchter zijn gedurende 6 uur voor de ingreep. Aangezien we in de namiddag opereren vanaf 13u15 kan u tot s'morgens 7u15 een volledig ontbijt nemen. Daarna mag u wat water drinken.

Pijn

Een borstverkleining of lifting is geen erg pijnlijke ingreep, in tegenstelling wat men denkt. U zal tijdens de ingreep en gedurende 24 uur na de ingreep intraveneuse pijnstillers krijgen.

U kan tot 2 gram paracetamol innemen en dit tot 3-4 dagen na de ingreep. Het is nuttig deze pijnstiller vooraf reeds te kopen. Paracetamol is te verkrijgen zonder voorschrift. Men kan in een ziekenhuis geen medicatie meegeven met de patiente.

Verband

Een nauw aansluitend verband wordt na deb borstverkleining aangelegd:

• immobilisatie van de wonde met minder pijn tot gevolg
• een antiseptische zalf verhindert infectie van de wonde

3. Na de borstverkleining

Overnachting

Meestal wordt een behandeling in daghospitalisatie voorzien, waarbij u niet in het ziekenhuis dient te overnachten. Zo nodig kan één nacht hospitalisatie voorzien worden

De redenen voor overnachting kunnen zijn :

• er wordt de eerste nacht over u gewaakt door gequalifieerde verpleegsters op de dienst
• goed te herstellen van de algemene anesthesie
• pijnstillers langs intraveneuse weg te krijgen die doeltreffender zijn dan pilletjes
• de volgende morgen een controle te kunnen doen, drainagebuisjes te verwijderen en een nieuw verband aan te leggen indien nodig

Uiteraard is een overnachting duurder dan een daghospitalisatie.

Opvolging

Indien u in Belgie verblijft, dan volg ik de toestand persoonlijk op tot u naar huis gaat. Zoniet, wordt u verwacht op consultatie na 3 dagen, één week, één maand en zes maanden. Dit schema kan varieren.

Verbanden

In de regel zijn de verbanden goed voor één week. Wij gebruiken als antisepticum altijd zalf, die zijn werking gedurende één week kan uitoefenen zonder problemen.

Het is aan te raden deze zalf aan te kopen om later zelf het verband te kunnen wisselen, indien nodig.

Meestal wordt de zalf op de wonde aangebracht hierover komt een (gewatteerde) compresse en als laatste een kleefpleister type papierkleefpleister.

Hechtingen

Alleen niet resorbeerbare hechtingen na een borstverkleining dienen verwijderd te worden. De hechtingen dienen verwijderd te worden tussen dag 6 en 8.

Herstel

Onmiddellijk herstel (geen pijn, kunnen reizen zonder problemen, maar nog steeds gezwollen en blauwe verkleuringen) tussen 1 en 2 dagen.

Laat herstel (eindresultaat, zwellingen weg , geen gevoelige of pijnlijke gevolgen) tussen 4 en 6 weken.

Ontdek hier de antwoorden op de meest voorkomende vragen over borstverkleining en borstlifting. Zit u toch nog met andere vragen of wilt u een afspraak maken voor een consultatie in Antwerpen? Neem dan gerust contact op.

Wanneer komt het ziekenfonds tussen?

Alleen bij te grote borsten. Er moet ook een functionele last zijn, dwz dat de patiente objectieve klachten moet hebben:

• dit kan overtollig zweten met huidletsels in de plooien onder de borsten geven met eczeem en schimmelinfecties als gevolg
• de borsten kunnen door hun gewicht ook chronische rugpijn veroorzaken

Deze redenen zijn voldoende om een terugbetaling voor een borstverkleining te vragen bij het ziekenfonds. Mits een voorafgaandelijke schriftelijke aanvraag van de chirurg, wordt deze ingreep al dan niet goedgekeurd. De patiënt dient hiertoe de adviserend geneesheer van zijn ziekenfonds persoonlijk te raadplegen met die brief. Daarna wordt al dan niet een schriftelijk akkoord gegeven, dat bij het medisch dossier wordt gevoegd.

Wanneer een hospitaalverzekering?

Hospitaalverzekeringen komen in principe ook tussen in de kosten bij een borstverkleining. Naast de voorwaarde dat de ingreep goedgekeurd wordt door het ziekenfonds, worden nog bijkomende bewijzen gevraagd om de objectiviteit van de klachten te staven. Het is dus niet omdat het ziekenfonds de ingreep goedkeurde, dat de hospitalisatieverzekering automatisch kosten vergoed.

De bijkomende onderzoeken zijn meestal (te) uitgebreid en/of overbodig vanuit medisch standpunt en ze zijn bovendien duur. Men zal ze dan ook niet voorschrijven enkel en alleen onder druk van de verzekeringsmaatschappijen. Een voorafgaandelijk overleg met de verzekering is dan ook aangewezen.

Wat bij buitenlandse patienten?

Deze patienten zijn uiteraard niet verzekerd in België. Zij betalen alles zelf. Indien hun zorgverstekker (bvb Nederland) echter akkoord gaat, kan een deel van de kosten terugbetaald worden. Dit moet dan ook in overleg met de zorgverstrekker. Het ziekenhuis kan alle documenten ter staving van de kosten geven.

Wanneer kan een borstverkleining?

Bij een te grote borst bij een jonge persoon is het raadzaam te wachten tot de borst volledig ontwikkeld is. Dit is meestal rond de leeftijd van 18 tot 20 jaar. Indien er gedurende 9-12 maanden geen verdere groei vastgesteld wordt, kan de ingreep plaats vinden. Dit is echter geen absolute regel omdat soms de psychologische druk en de objectieve last dusdanig groot kunnen zijn dat een vroegtijdig ingrijpen zich opdringt, zelfs op leeftijden van 15 en 16 jaar. In dat geval wordt nu een schriftelijke toelating gevraagd aan beide ouders. De wetgeving in verband met ingrepen op minderjarigen kan snel veranderen, dus zich informeren is belangrijk.

Bij te grote borsten na een zwangerschap dient 3-6 maanden na het zogen of na de bevalling in acht genomen te worden, om de borsten toe te laten hun normale volume te bereiken.

Hoelang duurt de ingreep?

De borstverkleining duurt ongeveer 2u15 tot 2u30.

Kan dit ook onder plaatselijke verdoving?

Een zuivere pexie kan onder plaatselijke, maar een pexie met borstaugmentatie alsook een borstverkleining kunnen eigenlijk alleen onder algemene verdoving.

Is deze ingreep pijnlijk?

Zolang de borsten goed in het verband zitten en u niet van positie verandert, is de ingreep niet draaglijk. De pijn ebt weg na 2 à 3 dagen.

Hoe kan ik inschatten hoeveel kleiner ik mijn borsten wil hebben?

De gemakkelijkste methode is een paar foto's mee te brengen van hoe uw borsten er zouden uit moeten zien. Er is één beperking: hoe meer men wegneemt, hoe meer risico op minder goede doorbloeding van de borst en tepel.

Is er een gevaar voor infectie bij een borstverkleining?

• het risico op infectie is uiterst klein
• de operatie gebeurt in een strict aseptische omgeving
• we geven u bij borstverkleining preventief antibiotica
• we leggen een verband aan dat minstens 3 dagen ter plaatse blijft
• u blijft telefonisch in contact zodat u bij het minste teken een advies kan krijgen
• u neemt uit veiligheid altijd uw koorts op

Wanneer zijn alle wonden genezen?

De wondheling bij een borstverkleining is verschillend voor iedereen. Gemiddeld rekent men op meerdere maanden alvorens de littekens wit worden, een duidelijk teken van het afsluiten van de wondheling.

Na één maand is er al een groot deel van de genezing gebeurd, maar de laatste fase, die van de aanvoer van collageen duurt het langst.

Moet ik zelf de verbanden wisselen?

Dit is niet nodig, wij zorgen voor de opvolging in de eerste 7 dagen tot en met het verwijderen van de hechtingen.

Een verband wisselen is eenvoudig

• een laagje Isobethadine op de littekens
• een gewatteerd compres op de wonden
• papierkleefpleister om het verband te bevestigen op de borst

Ik heb daags na de ingreep een beetje koorts? Is dit normaal?

Dit noemt men resorptiekoorts en wordt veroorzaakt door de absorptie van oud bloed dat zich in de omgeving bevindt. Geen reden tot ongerustheid, maar neem wel verder uw temperatuur. Ze mag niet verder stijgen in de volgende dagen.

Welke verzorging op lange termijn?

Kan ik douchen?

Douchen wordt best uitgesteld tot de 5e dag na de ingreep, als alle hechtingen verwijderd werden. Geen zeep gebruiken op de borst omdat de littekens dit zeer slecht verdragen.

Niet wrijven op de borsten, er kan zich nog altijd een bloeding voordoen.

Wanneer kan ik terug sporten?

In principe na één maand, maar het hangt van de sport af. Zwemmen kan vroeger, joggen zal lastig zijn na 2 weken omdat de borsten te fel bewegen.

Mag ik in de sauna?

Sauna is niet erg gunstig voor de littekens, wacht eerder nog een maand na de borstverkleining om in de sauna te gaan. 

Indien de littekens breed zijn, kan er dan nog iets aan gedaan worden?

Wanneer de littekens na een borstverkleining volledig geheeld zijn -na maanden- kan het litteken gereviseerd worden onder plaatselijke verdoving.

Wat kosten mij deze "retouches"?

Dit wordt gedaan tegen kostprijs,m.a.w. het is niet gratis, maar ik reken er geen honorarium voor.

Ik voel af en toe steken in de borst. Wat is dat?

Het zijn actieve cellen die lijken op gladde spiervezels (myofibroblasten) .Zij trachten een wonde te doen samentrekken. Op termijn verdwijnen deze cellen en de symptomen.